UYARI: Tasarımı denemenizi güvenliğiniz açısından asla önermiyorum!
Özel olarak üretilmiş, ağır yapılı ve savaş başlığı takılıp çıkarılabilen bir düzenek yapmak istediğim yıllarda tasarlamış oluğum bir patlayıcı. Düzeneğin çalışma biçimi oldukça anlaşılır, üstüne düşünlecek olursa ortaya koyduğu işin aynısını yapabilen çok daha olay tasarımlar da düşünebilirmişim. Ama asıl amacım eğlenmek olduğu için uğraşmak hoşuma gitmiş olmalı. Adını düşüş biçimi olan ''çivileme'' den esinlenmiş olmalıyım ki ''Çivi'' koymuşum.
Düzenek bir kalem boyutlarında, ana kaplaması ince sert bükülebilir kartondan oluşmuş, arkasında taşıdığı dört büyük kanatçıkla dışarıya füze görünümü veren, uç bölgesindeki başlıkta iki sürgü taşıyan bir dış görünümde.
İç yapısında ise olası bir alev sıçramasında korunması ve yeniden kullanılabilmesi açısından metal kaplamalı bir pil, onun önünde anahtarlama sistemi ve hemen altında ise patlayıcı başlığı var. Pilin (-) kutbundan anahtarlama kısmına çekilmiş bir de tel bağlantısı var.
Çalışma şekli oldukça basit: ''Çivi'' ele alınır, yüksekçe bir yere çıkılıp yere doğru -bırakılır- ya da yukarı yönde yükseğe doğru atılıp yere doğru düşüşe geçmesi beklenir.
Düşüş sırasında yöneldiği yere doğru sapmadan ilerleyebilmesi için arkasına koymuş olduğum uçları 20 derecelik açıyla bükülmüş 4 kanat hızlı bir şekilde ''Çivi'' nin kendi ekseninde dönmesini sağlayarak merkez kaç gücü oluşturuyor ve yivli bir namludan çıkan mermiyi andırırcasına hedefinden şaşmadan yere doğru ilerliyor.
Düşüş sonunda ise patlayıcı başlık yere değiyor ama başlığın hareketli sürgülerle bağlandığı pil ve gövde kısmı, patlayıcı başlıkla ana gövdenin arasında bulunan boşlukta sürgülerin doğrultusunda ilerlemeyi sürdürüyor.
İlerleme sonunda karşılıklı değecek biçimde konulmuş iki tel birbirine değip anahtarlanarak, pilden gelen enerjiyi, ateşlemede kullanılması amacıyla üzerinden geçiriyor.
Bu tasarımı kağıt üzerinden gerçeğe taşımak gerçekten güzel olacaktı ama ilgi alanım zaman içinde başka alanlara kaydığından tasarımı yapma konusunda isteksiz davrandım. Daha sonradan kendimi bunu yapmaya zorlayarak ortaya kaba taslak birşeyler çıkardım ama isteksiz yaptığım bu ''Çivi'', oldukça üstün körü bir şekilde yapılmıştı. Patlayıcı başlığı saran ince streç filmin uygunsuzluğu bir yana, hareketli sürgülerin saçma sapan tellerden oluşması, kestiğim kanatçıkların yeterice iyi aerodinamiğe sahip olmaması vb. bir sürü olumsuzluk sayılabilecek başlıca sorunlardı.
Bu denemeyi yapmama engel olan bir şey de güvenlik sorunuydu. ''Çivi'', ne kadar basit bir tasarım olmuş olsa da, çok hassas bir şeydi. Patlayıcı başlığı yerleştirmeye çalıştığınız bir sırada yanlışlıkla birbirine değecek olan teller, çiviyi elinizdeyken patlatabilir ve bir felakete neden olabilirdi.
Her şeye karşın tasarımı bitirdim ve odamın penceresinden aşağı doğru bıraktım. En alt kattaki öğrencilerin apartmanımızdan taşınıp gitmiş olması, camlarının önüne düşüp patlayacak olan bu düzenek ve benim için iyi bir fırsattı. Büyük bir heyecanla üstünkörü üretimden çıkmış olan çiviyi aşağı doğru bıraktım ve yalpalı düşüşünü izledim.
Yere düştü, sürgülü kısmından yamularak öylece yere yapıştı. Evet; patlamamıştı. Ama bu benim için pek te üzücü bir şey değil, beklendik bir sonuçtu. Teoride kusursuz çalışan bu tasarımın, üstünkörü ve isteksiz bir üretimden çıktığı için gerçek dünyada çalışmaması olağandı. Hemen aşağı inip başarısız denememden geriye kalan patlayıcı başlık, pil ve tel gibi yeniden kullanabileceğim şeyleri ayıklamak istedim ama bir sorun ortaya çıktı.
Ya ben yanına yaklaştığımda bu düzenek birden patlarsa? Doğru ya, düzeneğin içi birbirine değmeye ayarlanmış tellerle doluydu. Ama yapılacak bir şey yoktu. Babamın evde boya yaparken kullandığı ve her tehklikeli deneyimde yanımda bulundurduğum şeylerden birisi olan plastik gözlükleri, ''ne olur ne olmaz'' diyerek başıma geçirdim ve cesaretimi toplayıp aşağı indim. Pencere boşluğuna vardığımda ise yerde harap olmuş şekilde yatan ''Çivi'' me korkar gözlerle baktım. Öyle çok ta zarar verecek olan bir şey değildi ama aniden kulaklarda beliren bir ''güm'' sesi bile insanı sinir edebilirdi. Yavaşça düzeneğin yanına yaklaşıp iyice incelemeye koyuldum kendisini. Tehlikeli bir durum varsa başka yöntemlerle çiviyi imha etme yoluna başvuracaktım artık. Tam olarak ne durumda olduğunu anımsayamıyorum ama gövdeden ve başlıktan tutup bir kerede onları birbirinden ayırmam, korkulacak bir şey olmadığının bir göstergesiydi...
--->Tam Boyut
Resim1: Tasarımın o yıllarda yapmış olduğum çizimi.
Resim2: En Eski Cep Telefonu Fotoğraflarımdan: ''Çivi'' üretim aşamasında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder