Bir Hıdırellez Akşamı...

   O eski 5 Mayıs            akşamları okul çıkışında      büyük bir beklentiyle evlerimize koşar,  yemeğimizi  yedikten sonra da kendimizi hemencecik sokağa atardık... Büyük  ağabeylerde mahallemize  oldukça  uzak       olan sanayiden yürüttüklerini söyledikleri bir  sürü eski püskü lastiği uygun bir yere yığar,  ardından da  başka abilerin olduğu gruplarla lastik  kavgası yapar, genelde bizim evin yakınlarında oturan abilerin  eline de pek bir şey kalmazdı...
   Yazılı ve türlü sınavların olduğu  döneme denk gelen ve  genelde  gergin geçen Mayıs ayının bu  ılık gecesinde yüreğimizde  çocukça yaşattığımız karşılıksız  komik  aşklar canlanır,  içimizde  kır  çiçeklerinin kokusuyla birlikte  gelen yaz mevsiminin  eğlence ve oyun kokan heyecanı yeşerirdi...

   -Gök yüzündeki akşam yıldızının ufukta yavaşça belirmesiyle birlikte gelen mavi gece karanlığı, tüm gerginliklerin üzerini kapatmış, gözleri mahallede yer yer beliren ateş parıltılarına ve dumanlara yöneltmiştir. 

   Bu ilk beliren ateşler;  genelde çocuklar tarafından toplanmış cılız çalı ve tahtalarla desteklenmeye çalışılan, üzerinde atlama alıştırmaları yapmaya yarardı.  Ağabeylerin açıklığa yığdığı lastikler de alev almaya başlayınca,  doğal olarak bu küçük ateşler sönmeye bırakılır, böylece  herkes lastiklerin iyice yanıp atlamaya uygun yükseklikte yalım vermesini beklemeye koyulurdu.
   Büyük ateşlerin iyice harlandığı  bu sırada Kara Muratlık yapmayı seven bir arkadaşımız, tehlikeli yükseklikte olan yalımların üzerinden, -Her zaman olduğu gibi- ateşin alçalmasını beklemeden atlamaya kalkardı.  Ve bu  iş,  yanan bir kaş ve bir tutam saç teliyle sonuçlanırdı. 
 Ateşten ilk atlayan büyüklerimizden sonra, biz de aralık buldukça atlamaya koyulur, gerektiğinde birbirimizi sıraya sokarak bir kazaya neden olmadan herkesin eğlenmesini sağlardık. Benim aklımdan da sürekli karşılıklı atlayıp çarpışarak ateşin üzerine düşen çocukların anlatılan öyküleri geçer ve arkadaşlarımı sürekli uyarırdım.
 Aramıza apartman sakinlerinden ana babaların girip göstermelik olarak birer kez atlamalarıyla daha da resmi ve ciddi bir anlam kazanan bu oyun, işt bu şekilde sürüp giderdi...  Ateşten atlamak isteyip te erkeklerin kabalığı yüzünden fırsat bulamayan kızlar ya da anne babalarının büyük ateşten atlamasına izin vermediği çocuklar için de,  büyük ateşin yakınında her keresinde ufak bir ateş daha yakılırdı. Topluluk içinde ateşten atlama konusunda anlaşamayanlar da başka açıklıklara gidip kendi ateşlerini yakarlar ve üzerinden büyük bir gururla atlarlardı...

     ''Hıdırellez ateşi sönmeye yüz tuttuğunda artık herkes sessizleşmeye başlamıştır....Gözler dakikalar boyunca türlü ciyaklama ve tıslamalarla yanan ateşe baka baka sulanmış, tüm vücut atlayıp durmaktan kanter içinde kalmış, kafa kazan gibi şişmiş, ama eğlence bitmemiştir...''

 Sıra mahallenin gezilmesine gelmiştir...
  Atlama töreninin bitiminden sonra kızlı erkekli toplanır ve mahalleyi turlamaya başlardık. Yorgun bedenler bir bir ateş başından ayrılmaya başlardı böylece...  Alkol alıp taşkınlık yapanların ve varoş mahallelerinden gelen serserilerin her yere yayılmalarından dolayı, yanımızda bir büyüğümüz olmadığı sürece çok uzaklara açılmazdık. 
 ''Sönmeye yüz tutmuş ateşi öylece, tek başına öksüz bırakmanın verdiği acı nedense yüreğimi şu an bile sızlatır...''

 Bu gezintiler sırasında çocukluk dünyasının komik aşk dedikoduları, laf atmaları ve sır dolu fısıldaşmaların ateş vurmuş yüzlerde yarattığı gülücüklerle birlikte, yanık lastik kokan terli ve yorgun durumumuza aldırmadan yakılan diğer ateşleri ve atlamaları pür dikkat izlemeye koyulmanın tadı bambaşkaydı.

 Ya o cebimizdeki tuzlu çekirdekler ve içimizde duyduğumuz karşı koyulamaz susuzluk duygusu?...
(Ah bir tanıdık bulsam da bir bardak su istesem!)

  Nereye gitsek genzimizi yakan lastik kokularına aldırış etmeyen küçük bedenlerimiz, geceye doğru uykulu yorgunluğa yenik düştüğünde artık evlerimize gitmemiz gerekmekteydi.  Çoğu arkadaşımız da, evden çağırılıp çoktan ayrılmış olurdu bizden zaten. Geceye doğru da ateşler közlenmeye başlar, sokaklar boşalır, geriye yalnızca kafayı çekip naralar atan serseriler ya da bir köşeye sinip sessizce demlenen gençler kalırdı. Her hıdırellez günü sonrası için de bir piknik düzenlemek için anlaşırdık ama ne yazıktır hiç bir zaman bunu tam olarak gerçekleştiremedik...

    Evinize gittiğinizde gözleriniz, burnunuz,  ağzınızın içi kapkara kurumla dolmuş olur ve  giysileriniz keskin keskin kokmaktadır.  Giysileriniz bu nedenle sizinle birlikte önce  balkona götürülüp orada çıkarılır, biraz  dışarda bekletilip kokuları gider gibi olunca da  doğrudan çamaşır makinesini boylarlardı.

 O gece yıkanıp tertemiz olmuş şekilde yatağıma yattığımda kafamın içinde zamanın sonsuzluğuna yitip gitmiş bağrışmaların, ateş parıltılarının ve gülüşmelerin yankılarını duyar ve düşlere dalıp kendimi ağır bir uykuya bırakırdım...
  ''Keşke yorulmasaydım,
       keşke hiç bir ateş sönmeseydi!..''

     Tüm bunların ertesi günü ise okulda herkes  kendi sokağında yakılan ateşleri anlatırdı ve  her an kendine oyun ve eğlence arayan bizler,  türlü yaramazlıkları ve taşkınlıkları duydukça  sırıtıp dersi kaynatırdık.
     Yakılan hurda koltuklar, dolaplar,  elektrik  tellerine kadar ulaşıp tüm mahalleyi elektriksiz bırakan hıdırellez ateşleri, sanayicinin kovaladığı ağabeylerin kaçış öyküleri, polisin zorla söndürdüğü büyük ateşler ve daha nicesi... Özellikle varoş serserilerinin yaktıkları ateşler hıdırellez ateşi olmaktan çıkıp tehlikeli boyutlara ulaştığı için, polis özellikle bunları engellemeye çalışırdı.
  Yaşadığım son Hıdırellez gününde sokağa çıkmış ve yakılan bir ateşi izlemeye gitmiştim. Bir adam ''Çocuğumu ateşten atlatmadılar''  diye kızıp ufacık veletlerle inatlaşarak polisi aramış ve ateşi söndürtmüş. Ondan sonra da öğrendim ki hıdırellez de ateş yakmak zaten yasaklanmış o yıl.

 Artık  5 Mayıs Akşamları burnum, acı acı gök yüzüne yükselen lastik kokularını duymuyor...  

Yok Olan Hazinelerim...

 Bu blog üzerinde bir süredir anımsayabildiğim kadarı ile bazı anılarıma, yeniden kafamda canlandırabildiğim kadarı ile de eski tasarımlarıma, deneylerime ve zaman geçirmemi sağlamış uğraşılara yer veriyorum. Çoğu zaman ise yaptığım bir uğraşıdan geriye herhangi bir belge ve parça kalmadığı için de bunları ya unutmuş oluyorum, ya da yeniden aklımda canlandırabilme olanağım olmadığı için yazıya aktaramadan hafızama gömmek zorunda kalıyorum. Ama bana en çok ''keşke'' dedirten bir kaç tane yok olmuş ve ''kişisel hazinem'' olarak nitelendirdiğim bir kaç şey var ki, onların adını bu blogda anmamak eksiklik olur. Her ne kadar benden başka hiç kimse için herhangi bir değer taşımalarsa da;  Kişisel tarihimin çocukluk dönemlerini anlamam ve anmam için büyük kaynak olacaklardı -Eğer şu an elimde olsalardı-...

BÜYÜK 1995 AJANDASI

 

Resim1: Cetveliyle, Kalemiyle, Çay Bardağıyla Bütünleşen Büyük Beyaz 1995 Ajandası...

Bu ajanda büyüklerimin bize ''karalayıp oynasınlar'' diye verdikleri ya da bizim her türlü kalem çeşidi ile karalayıp zorla üstüne yattığımız  bir ajandaydı.  Altın sarısı bir ayıraç kumaşı ve mavi çizgilerle bezenmiş sayfaları vardı. Hiç bir şekilde kapağının olmadığını hatırlıyorum; demek ki kapağını yok edip öylece kullanmışım. Aklıma ne gelse yazıp çizdiğim bu ajandanın içinde bana ''Keşke kaybolmasaydı'' dedirten şeyler başlıca şunlardı;
*Çizgifilm Karalamaları...Her bir sayfasına farklı resim çizerek oluşturduğum onlarca sayfalık minyatür çizgifilmler. Bu çizgifilmleri önce çizer, sonra boyar, ardından çizimde kullandığım kalemlerin markasını bile yazarak kafamdan uydurduğum oyuncu isimleri ve prodüksiyon şirketi adlarından oluşan jeneriğine varıncaya dek hazırlardım. En sonunda seslendirmesini yapmak üzere aklımdan konuşma senaryoları yazardım. İleriki yazılarımda bu konu üzerine ayrıca duracağım.
*Şifreli Yazı Teknikleri...Birilerinden saklamak istediğim ne varsa ya da birilerinin benim bir şeyler sakladığımı düşünmeleri amacıyla ürettiğim pek çok çeşit alfabe ve şifre teknikleri.
*Öyküler ...Büyük olasılıkla yeni bitirdiğim bir kitabın etkisinde kalarak ''Bende bir kitap yazacağım'' diye başladığım, çoğu yarım kalmış öyküler. Yinede belirtmeliyim, bir öyküyü tam olarak bitirip sınıfta okumuş ve Türkçe öğretmenimden durduk yere artı almıştım.
*Karikatürler...Gangsterliğe, mafya işlerine, kalpazanlığa ve vahşi batı maceralarına merak saldığım günlerde yapmış olduğum oldukça karalanmış kısa karikatür dizileri. Bu dizilerin arasında İngilizcemi geliştirmek adına yapmaya çalıştığım bir sayfalık -THE KNIVE-(BIÇAK) adlı ingilizce bir karikatür sayfası da vardı. Kısaca; Bir adamın diğer adamla sorun yaşayıp bir birlerini bıçakla öldürmeleri gibi anlamsız bir sonla bitiyordu. Yinede ingilizcemi pek geliştirdiğini sanmıyorum.
*Gemilerimin Evrimi...Çocukluğumdan lise yıllarma kadar yaptığım tüm yüzer maket gemiciklerinin aşama aşama geçirdiği gelişmeleri, yarattıkları düş kırıklıklarını ve yapılış şekillerini resimlerle anlatan dev yazı dizisi.
*Anılar ...Şifreli yazılarımla yazılmış, bir günlük yaşantımı anlatan, genelde sonunda platonik çocukluk aşklarımdan söz ettiğim pek kısa günlük denemeleri. Şifreli yazmak zor olduğundan genelde günlüğü kısa keser, altına da bir resim çizerdim. Resim güzel olmadığı zaman ise onunla dalga geçen bir kaç ekleme yapıp iç burkan anılarla birlikte camın kenarından sokağa bakınmayı sürdürürdüm. Anıların çoğunlukla gün batımında ve kışın yazılmış olması da bu yazıların başka bir özelliğiydi.
*Haritalar ...Düşsel devletim FRANPİYUS için [franpiyus için bakınız: Mahalle İçi Savaşlar-1] yapmış olduğum bayraklar ve devletimizin sınırlarını gösteren özene bözene kara kalemle işlenmiş haritalar. Bu haritalardaki yer adlarını gerçek adlarıyla değil, kafamdan uydurduğum kulağa ağır ve güzel gelen adlarla yazıp, o bölgede en çok göze çarpan ne varsa onlarıda ufak resimler olarak yer adlarının yanlarına eklemeyi de unutmazdım.
*Karakalem Resimler ...Çocukluğun verdiği beceriksizlikle bir çok başarısız insan figürü çizimleriyle dolu karakalem resimleri. Zeugma da çıkarılan ünlü mozaiklere özenip mozaikçilik yapmaya çalıştığım günlerde bir sayfanın yarısını kaplayacak şekilde mozaik insan kafası çizmiş, saatlerce uğraşmama karşın resmi gösterdiğim birisinin ''Kurbağaya benzemiş'' sözü ile şok olmuş ve mozaikçiliği bırakmıştım. Lokomotif resimleri,  ateşli dumanlı savaş sahneleri, savaş uçakları , piramitler, tanklar ve en önemlisi yelkenli gemilerde başta gelen resim konularını çekiyordu. 10 dakikada tam donanımlı bir yelkenli gemi çizmeyi bu gün bile sever, her keresinde arkadaşlarımın zorla elimden almasını da engelleyemem.
*Tasarımlar...Pistonlu motor çizimlerinin olduğu, deneylerimi anlattığım, yap bozlarla yaptığım maketlerin yapılış şekillerini yazdığım, anımsayamadığım pek çok tasarımı anlattığım dökümlerdi.
Tüm Bunların dışında kalan şeyler ise anımsayamadığım, anlatmaya değer olmayan şeyler ve ders çalışma karalamalarıydı.

TASARIM SANDIĞI
 Adından  anlaşılacağı üzere bir sandık olmayan, basit bir yazısız, kahverengi cam bardak kutusuydu kendisi. Onun içine benim en çok değer verdiğim tasarımları koyar, evin en gizli yerinde saklardım. Üstüne üstlük kimseler açmasın diye bir de kilit sistemi yapmıştım bu kutuya. Tellerle, bantlarla yaptığım bu basit kilit bir süre sonra bozuldu doğal olarak. Böylece kilit düzeneğinin tellerini bir süre sonra kutunun ağzını doğrudan kör düğümle bağlamak için kullanmıştım. Kutunun basitliği bir yana asıl önemli olan onun içine koyduklarımdı.  
 Önce bir A4 kağıdı alır, tasarımımı çizip kağıdın yarısını kesip atar, ardından tasarımımın olduğu kağıdı rulo şekline getirip bir ipi ruloya geçirirdim. İşte size antik çağlardan kalma bir tasarım parşömeni. Tasarım dolu bu rulolardan biriktirip kutusuna koydukça içim bir başka sevinçle dolar, uyduruk kutunun değeri gözümde gittikçe artardı.
Çöp arıtma sistemlerinden tutun, halat gerdirmeyle çalışan kendi boyuma  göre düşündüğüm arabalara kadar pek çok ilginç tasarım bu kutunun içine sığdırılmıştı. En önemlisi şifreli yazılarımın anahtar alfabesi,  yani tüm sırları da buradaydı. O kutu bu gün elimde olsaydı, bloğuma yazılacak oldukça çok konu çıkaracağı kesindi. 

Resim2: Yalnızca Tasarım Yaptığım Ya Da İçinde Aklıma Takılan Şeyler Olduğu Zaman Kördüğümlerini Açtığım Tasarım Kutusu. 

MUMYA KUTUSU
 Blog üzerinde anlattığım teknikle mumyaladığım böceklerin, çiçeklerin, yaprakların ve bu türlü şeylerin saklandığı kutsal kutu. Evet, kutsal diyorum çünkü bu mumyaların üzerini aklımdan uydurduğum gizemli dua yazılarıyla kaplar ve tüm mumyalama işlemlerini tören havasında yapıp, kutuyu da bodrumun en karanlık köşelerinde saklardım.  Her mumyanın üzerine kendi özel alfabemle, ''Onu açanın  lanetleneceğini'' de yazmayı unutmazdım.  Buradaki mumyaların bir kısmını;  apartman bahçesinde yaptığım ''Yer Altı Piramidi'' ne yerleştirip sonsuz uykularına gönderirdim.
(Nasıl Mumya Yaptığımı Okumak İçin-> http://ugrasi.blogcu.com/mumyalar-ve-ev-isi-mumya-yapimi/5594895)

 

Resim3: Dizi Dizi Sıralanmış Mumyalarım  Kutularının İçinde Boylunca Yatarak Yanlarına Koyacağım Yeni Ölümsüzleri Bekliyorlar...

Tank Maketi Yapımı ( Minyatür- 5 Dakikada-Yapıştırıcısız)

Okulda sıkıcı geçen derslerde aklıma gelip, beni epeyce eğlendirmiş kolay ve ilginç, aynı zamanda etkileyici olan ince kartondan savaş tankı yapımı. Tüm tank, topu topu 3 parça kartondan oluşuyor. Sağda solda dağıtılan yemek salonu, gece partisi tanıtımları ya da ilaç kutularının ana gereci olan ince kartonlar işinizi oldukça görür. Sözü uzatmadan ivedi bir biçimde aşamaları aktarıyorum:

Kartondan 5 Dakikada Tank Yapımı:

-Araçlar
 *Makas (Kolaylık açısından gerekli ama olmasa da olur)
 *Cetvel (Kolaylık açısından gerekli ama olmasa da olur)
*Kalem (süsleme ve çizim için)

-Gereçler
*Karton ya da kalın kağıt

Yapılışı

  Yukarıdan görüldüğü üzere oldukça az gereçle bu tankı yapabilirsiniz. Makasınız yoksa keseceğiniz yerleri aşağıda gösterilecek olan kesim çizgilerinden bir kaç kez sağa sola katlayabilir ve böylece kağıdı kesim çizgisi boyunca zayıflatarak ortaya çıkan katlama izinden kağıdı kolayca elinizle ayırabilirsiniz. Cetveliniz yoksa biraz göz kararıyla ya da çevrenizdeki düzgün küçük cisimleri ölçekleme yapmada kullanabilirsiniz. Ben silgime eşit aralıklarla çizikler atar, kendi uyduruk ama eşit bölünmüş cetvelimi yapardım. Aşağıdaki ölçüleri örnek olarak verdim (bulduğum en uygun ölçüler). Siz kendinize güveniyor ya da değişik tank biçimleri denemek istiyorsanız ustalaştıkça kafanıza göre değişiklikler yapabilirsiniz.

 * Şimdi elinize aşağıdaki ölçülerde (12-7cm) dikdörtgen bir karton alın, ardından makasla gösterilimiş çizgiler boyunca belirtilen uzunluklara göre bu kartonu kesip toplamda 3 ana parça elde edin. (A,B,C)   

Resim1:Tüm Tankın Oluşacağı 12 ye 7.5 cm lik Ana Karton Ve Ondan Ayrılacak Parçaları  

 * Kesim işlemini ''B'' parçası üzerinde sürdürüyoruz. Aşağıda, ''B'' ile gösterilen parçadaki ''X'' ile gösterilen kesikli yerleri kesip atın, işe yaramayacak. Diğer kısımları verilen uzunluklara göre kesin. En ortadaki birer santimetrelik 4 adet çizgi, kartonun üzerine açılmış ince yarıklar olarak kalacaklar. Bu 4 kesik yarığı gösteren üst sağda  çizginin ölçüleri, diğer üçü içinde geçerli. Hepsi bu şekilde kesilecek.
 UYARI: Özellikle ortadaki yarıklar ve diğer kesikler olabildiğince ince ve düzgün olmalı. Yoksa parçaları birbirine geçirdiğinizde birbirini tutmazlar ya da düzkün katlanmazlar. 


Resim2: Ana parçadan Ayrılan B Kısımının Üzerinde Yapılacak Kesim İşlemleri. Kesikli Çizgilerle Gösterilen Her Çizgi Verilen Ölçülere Göre Kesime Uğrayacak.

 * Şimdi ''C'' ile gösterilen parçayı alın ve aşağıda görüldüğü üzere kesikli çizilen yerlerden gerektiği kadar kesin. ''X'' ile gösterilen parça işinize yaramayacak o bölümü de atabilirsiniz.  


Resim3: ''C'' Üzerinde Kesim İşlemleri

   * Tüm kesim işlemleri bittiğinde elinizde aşağıdaki gibi üç parçadan oluşan, eğilip bükülmeye ve birbirine geçirilmeye hazır kartonlar olacak ...Bu kartonların üzerindeki beyaz kısımlar yarık olarak bıraktığımız kesikler. Dışarıdaki kesikler katlama işlemleri için, içerdeki yarıklar ise içlerine başka parçalar geçirmek için kullanılacak.


Resim4: Tüm Kesimlerden Sonra Elde Edilen Ve Tüm Tankı Oluşturan 3 Parça.

  * Şimdi ''B'' parçasını elinize alın ve gösterilen çizgi ekseninde aşağı doğru düzgünce kıvırın. Kıvırırken cetvel, kitap, uç kutusu ve benzeri düzgün araçlardan yararlanabilirsiniz. Aşağı kıvırdığınız bu kısımlar tankımızın tırtıl (palet)  sınırlarının ve dişli çarklarının çizileceği alan olacak. 

Resim5: B Parçası Mavi İle Gösterilen Eksenler Boyunca Aşağı Doğru Katlanıyor. Katlanan Kısımlar Olabildiğince Dik Durmalı Ve Dışarı Kanat Gibi Açılmamalıdır. 

 * ''B'' parçasının önünde ve arkasında bulunan beyaz kesik çizgilerinden aşağıda görüldüğü gibi katlayarak bu alanları aşağıya doğru eğin. Bu eğimli yüz  tankımızın ön vce arka göğüsleri olacak. Eğer isterseniz bu işlemden sonra eğdiğiniz bu parçaların ortasından bir büklüm daha yaparak iyice aşağı kıvırın ve iki büklümlü bir şekile sokun. Böylece daha doğal ve güzel bir daire-göğüs elde edebilirsiniz. Konunun en sonuna koyduğum görsellerde olduğu gibi; tanklarımı yaparken bu bölümü iki kez kıvırmıştım. 

  

Resim6: ''B'' Parçasının Önlerinin Aşağı  Doğru Kıvrılarak Eğim Yapılması. Bu Kısımlar Tankın Etkileyiciliğini Artırıyor Çünkü Aşağı Doğru Kavislenen Parçalar Kağıda Dolgunluk Etkisi Veriyor.

* Şimdi sıra ''C'' parçasını, diğer deyişle tankımızın ''taret'' denilen üst kısmını katlamakta. Aşağıda görüldürü gibi üzerinde siyah çizgiyle gösterilmiş kesikleri olan düzgün dikdörtgen ''C'' parçamızı 2. ve 3. aşamaları izleyerek katlıyoruz. 

 

---

Resim7: Tankı Taretinin (üst kısımının) Oluşturulması.

*Tank topunun yapımı için ''A'' olarak gösterilen uzun ince dikdötgenimizi aşağıda açık mavi eksenle gösterildiği üzere tam ortasından boylu boyunca katlıyoruz. Hepsi bu kadar.




Resim8: Tank Namlusu

* Son aşama: Tankın 3 parçasının birbirine geçirilmesi. Tankın A,B,C parçalarının üzerindeki siyah kesimler;  önceki adımlarda bir kesiciyle düzgün olarak kartonlara açtığımız yarıklar. Bu yarıklara parçaların alt kısımlarını sokup yerleştirdiğinizde, sokulan parçanın diğer yüzde çıkan çıkıntılarını sağa ya da sola kıvırın. Böylece parçalarınız yapıştırıcıya gerek duyulmadan kıvrılarak birbirlerine kenetleneceklerdir. Diğer yüzden çıkan bu çıkıntılar eğer ilk adımlardaki kesim işlemlerini düzgün yapmışsanız yüksek olasılıkla küçük üçgenler şeklinde olacaktır.
  Tank topunuz olan katlanmış ''A'' kartonunuzun bir ucunu da, tankınızın ''C'' parçasının ön yüzünün ortasına daha önceki adımlarda açtığınız, siyah ile gösterilmiş ince yarığa geçirin. Yarığınız kartona açılmış ince bir kesik şeklinde olduğundan, top namlusunun yarığa giren kısmını baş parmağınızla sıkarak birleştirin ve öylece sokun. Zorlanabilirsiniz ama bu yarık ne kadar dar ve düzgün çizgi şeklinde kesilmişse sokulan parça o kadar iyi içeride tutunacaktır. Top namlusu geçirildikten sonra yamuk durabilir, onu da namluyla oynayarak ya da girdiği yarıkta oynamalar(genişletme)  yaparak giderebilirsiniz.  



Resim9: Tüm Parçaların Birleştirilmesi. Kırmızı Oklar Ve Kesikli Çizgiler Parçaların İzleyeceği Yolu Ve Yönü Gösteriyor.

 *Aşağıda ki çizim, parçaların birbirine nasıl kenetleneceğini gösteriyor. Turuncu  boyalı çember, bir parçanın yarığa geçirildiğinde kartonun öteki yüzünden çıkan küçük kısımlarını gösteriyor. Bu küçük kısımları, parçları bozmandan parmağınızla yana katlamalısınız.  Açık yeşil boya, öteki yüzden çıkan parçayı simgeliyor.



   

Resim 10: Kıvırarak Kenetleme

  
Resim11: Yukarıdan geçirilen Parça Aşağıdan Bu Şekilde Çıkıyor. Bu Parçada Sağa Ya Da Sola Kıvırılarak Kenetlenme İşlemi Sağlanıyor. 

* İŞTE SON!
  Tankınız bitti! Şimdi uygun bir kalemle  tankınızın üzerine aklınızda ne türlü bir tank varsa ona göre boyama ve çizimler yapabilirsiniz...Aşağıdaki resimler bitmiş bir tanktan. Daha sonra  ekleyeceğim bir ili görselle, değişik türde tankların yapılabileceğini görebilirsiniz.  Çizim İşlemlerini parçaları birleştirmeden önce yaparsanız zorlanmazsınız, çünkü tank oluşturulduktan sonra onu bozmadan üzerinde çizim yapmak ustalık istiyor. 


Resim12-13: Bitmiş Bir Tank. Bu Tankı İstediğiniz Şekilde Boyayabilir, Süsleyebilir İşi Abartmak İsterseniz Metla Levhalardan Bile Oluşturabilirsiniz. Bu Tankların Yapımında Makas Ya Da Cetvel Kullanmadım...




Resim14-15: Ayak Üstü Yapılmış Bir Başka Model (Çeşit)... Bu Tankın Üstü 3 Kez Değil, 2 Kez Katlanmış. Bu Nedenle  Basit Bir Üçgen Şeklinde Gözüküyor. Siz de Değişiklikler Yapmakta Özgürsünüz. Bu Tanklardan Kendi Tank Ordularınızı Kurabilir, Ve Sergileyebilirsiniz.   

Duvar Küfü Önlemede Limon Tuzu (Sitrik Asit)

 Soğuk ve nemli duvarlarda olulşan küflenmelere çoğumuz bir çok kez denk gelmişizdir sanırım. Duvarlardaki küflenmelerin görüntü kirliliği yaratmalarının yanı sıra, bir takım solunum yolları hastalıklarıyla da bağlantılı olduğu yapılan araştırmalarca görülmüş. Kış ayının soğuk ve nemli etkisi içinde olduğumuz bu dönemlerde de mantar küflenmelerine apartmanların kıyısında köşesinde denk gelmek olası.

 Bir süre önce çevreme bakınıp dururken gözüme takılan ufak bir küf dizisinin ak duvarlar üstündeki kara görüntüsü, beni bu küf olayına yöneltmeye yetmişti. Küfün giderilmesi için öncelikle  bazı inşaat tadilatlarının yapılması gerektiğini bilmeme karşın önümdeki şu ufacık küf öbekleri böylesine bir çalışma için oldukça küçük ve önemsizdiler. Ama ben aklıma bunlarla kolayca nasıl başa çıkılır diye takmıştım bir kere.

 Daha önceden izlemiş olduğum bir belgeselde hayvan besiciliğinde yapay antibiyotiklere karşı kullanılması düşünülen doğal antibiyotiklerden söz edilirken bu konunun içinde sitrik asidinde önemli bir yer edinebildiğini duymuştum.  Konuyla doğrudan bağlantılı olmasada sitrik asidin bir takım özellikleri aklımda bilgi ışıkları yakmıştı.  Öyle ya, işin tıp yönünü bir yana bırakalım, sitrik asit dediğimiz şey başlı başına bir asitti. Suda çözündürülüp sürüldüğü yerde de vernik gibi yayılıp kuruduğunda ise çıtır çıtır bir tabaka oluşturabilen bir gereçti. Üstelik mutfaklarımız da ''Limon Tuzu''   adıyla da oldukça yoğun olarak bulunuyordu.

Resim1: Küf Mantarının Mikroskop Altında Görünümü.

Araçlar
*Küçük cezve
*Isı kaynağı (Ocak)

Gereçler
*Su
*Limon Tuzu
*Pamuk (Kulak Çubuğu Şeklinde Olanlar Uygun Olur)

 Küçük cezvenin içine limon tuzu tanelerinden bir çimdik alıp atılır ve üzerine tanelerin üzerini kaplayacak kadar su konulur. Su fazla olmamalı ki oluşturacağımız sıvının yoğunluğu az olmasın. Çok az su koymak ta; limon tuzlarının çözünmesini engeller. 

 Ocak açılır, cezve yavaşça sallanarak ısınan suyun içinde limon tuzlarının çözünmesi sağlanır. Tüm parçalar çözündüğünde cezve ocaktan alınıp uygun bir kaba aktarılır. (Tüm bu işlemleri mikro dalga fırında yapmak çok daha kolay oluyor. Mikro dalga kullanacaksanız cam bir çay bardağı işinizin tümünü görür.) İşlem sonunda elinizde şerbet benzeri kıvamlılığı açıkça görülebilen bir sıvı olmalı.

Uygulanış Şekli 
 Öncelikle ıslak bir bezle küflü yüzeyi iyice temizlemeye çalışın. Yüzeyi temizleyip kuruttuktan sonra, küçük kabınıza dökmüş olduğunuz yoğun sitrik asitli sıvınızın içine kulak çubuğunda bulunan pamuğu daldırıp istediğiniz yere uygulayın. Çözeltiyi yüzeye iyi yaydığınıza güveniyorsanız kurumasını bekleyin.  (Bir spreyin içine bu çözeltiyi koyup duvara püskürtmeyi de denemeyi düşündüm ama bunu yapmak için elimin altında boş ve küçük bir sprey şişesi bulamadım)

Resim2: Mermer ve pimapenlerin bağlantı noktalarındaki silikon birleşmelerde sıkça görülen küf tabakaları sitrik asit uygulayarak önlendi.

Son olarak;
 Bu işlem ne kadar güvenilir ve uygulanabilirdir bilemiyorum ama bildiğim tek şey bu uygulamayı yaptığım yüzeylerde haftalardır bir küflenme gözlemlememiş olduğum. Sitrik asit; 3.5 olan Ph asitlik değeriyle küf mantarlarının üremesini engelliyor olabilir. Ayrıca suda çözünen bir gereç olduğundan  duvarda terlemeye de neden olmaz. Üstüne üstlük nem gördükçe nemi oluşturan suda çözünerek sürüldüğü yere yayılır çevresindeki herhangi mikro zerrecikleri içine hapis edebilir. Ben uygulamayı küçük bir alan için yaptım. Belki büyük alanlar için verimli olur ya da olmayabilir, kim bilir? Sonuç olarak bu ufak deneyim başarılı oldu, beni de ilgilendiren buydu :)


Resim3: Bir yanda kara küflerle boğuşan, öteki yanda temizlendiği ilk günden beri aynı renkte kalan yüzey.

Anılarda Kalan Tasarımlarım =Yükseklik Ayarlı Çivi=

UYARI: Tasarımı denemenizi güvenliğiniz açısından asla önermiyorum!

Yükseklik Ayarı Özellikli Patlayıcı Düzenek ''=ÇİVİ=''
Bir önceki konu başlığında tasarımını anlattığım; yere temas ettiğinde patlayan ''ÇİVİ'' adlı tasarımımın işlevselliğine yeni bir boyut katarak oluşturuduğum tasarımdır.
Bir önceki tasarımdaki düzenek; arkasında taşıdığı kanatçıklar yardımı ile atıldığı konumdan patlayacağı yere varıncaya kadar dönerek serbedt düşüş yapıyor ve yere temas ettiği anda kontak yapmaya ayarlanmış anahtarın yardımı ile de düzenekteki patlayıcı kısmı ateşliyordu.
 Bu tasarım ise ''yere değme bağımlılığından kurtulmak ve düzeneğin bırakıldığı yerden belli bir uzaklığa ya da yüksekliğe geldiği zaman patlaması'' üzerine düşünülmüş bir yapıdaydı.
Dış Ve İç Yapısı; Önceki ''ÇİVİ'' tasarımında olduğu üzere aynı araç ve gereçlerden oluşuyordu. Ancak en önemli gözle görülür değişiklikler; Kanatçıkların eğimsiz olması, başlık kısmında ufak bir pervanenin bulunması, İlk ''ÇİVİ'' tasarımında görülen kayaklı sürgülerin olmaması ve patlayıcı başlığın kopuk şekilde durmamasıydı.
Çalışma Biçimi ise eğer uygun yükseklikten yere doğru düşey atış söz konusuysa şu şekildeydi;
''ÇİVİ'' Patlayıcı başlığı altta kalacak şekilde yavaşça yere doğru dikey düşüşe bırakılır ve çok kısa bir süre sonra patlayıcı başlığın ucundaki pervane hava akımının etkisiyle dönmeye başlar... 
Dışarıda dönmekte olan pervanenin bağlı olduğu milde bu sırada dönerken, patlayıcı başlığın iç kısmındaki makaraya bağlı ipi sarmakta ve sarılan ip te kendsine bağlanan elektrik anahtarı görevini üstlenmiş olan esnek bir teli kendisine doğru çeker...
Bu çekiş sonucunda makaraya doğru yaklaşan anahtarlama teli, makaraya değmeden yolunun üstündeki pilin karşı kutbuna bağlanmış olan tele değer ve anahtarlamayı gerçekleştirerek  patlayıcının ateş almasını sağlayacak enerjiyi üzerinden geçirir.
Sonuç olarak karşımıza patlamak için yere değme zorunluluğundan kurtulmuş bir düzenek çıkar. Buradaki en ilginç şey; İp uzunluğunun ayarlanarak  ipin sarılma zamanının ayarlanması ve buna bağı olarak ne yükseklikte patlayacağının isteğe göre belirlenebilir olmasıdır.
Kanatçıklara neden eğim vermediğim konusuna gelince: Eğer bu tasarıma eğimli kanatçıklar eklemiş olsaydım, çivinin gövdesi yapısı nedeniyle havada dönerken, pervane de kendi eğiminin etkisiyle dönmeye çalışacak ve aynı yöne doğru dönmeye çalıştıkları için kuvvetlerini sıfırlayarak pervane hiç bir şekilde makarayı saramayacaktı. Ya da zıt yönlere doğru dönerlerse, ayarladığım yükseklikten çok daha kısa bir uzunluk değerinde ateşleme olacak ve istenmeyen bir durum ortaya çıkacaktı. 
Çalışıp çalışmadığını hiç denemediğim bu tasarımın o yıllarda yapmış olduğum çizimi aşağıdadır... 


Tam Boyut--->

Resim1: Tozlu bodrum katı dosyalarından bloğa... 

Anılarda Kalan Tasarımlarım -Patlayıcı Düzenek ÇİVİ-

UYARI: Tasarımı denemenizi güvenliğiniz açısından asla önermiyorum!
Özel olarak üretilmiş, ağır yapılı ve savaş başlığı takılıp çıkarılabilen bir düzenek yapmak istediğim yıllarda tasarlamış oluğum bir patlayıcı. Düzeneğin çalışma biçimi oldukça anlaşılır, üstüne düşünlecek olursa ortaya koyduğu işin aynısını yapabilen çok daha olay tasarımlar da düşünebilirmişim. Ama asıl amacım eğlenmek olduğu için uğraşmak hoşuma gitmiş olmalı. Adını düşüş biçimi olan ''çivileme'' den esinlenmiş olmalıyım ki ''Çivi'' koymuşum. 
 Düzenek bir kalem boyutlarında, ana kaplaması ince sert bükülebilir kartondan  oluşmuş, arkasında taşıdığı dört büyük kanatçıkla dışarıya füze görünümü veren, uç bölgesindeki başlıkta iki sürgü taşıyan bir dış görünümde.
 İç yapısında ise olası bir alev sıçramasında korunması ve yeniden kullanılabilmesi açısından metal kaplamalı bir pil,  onun önünde anahtarlama sistemi ve hemen altında ise patlayıcı başlığı var. Pilin (-) kutbundan anahtarlama kısmına çekilmiş bir de tel bağlantısı var.
 Çalışma şekli oldukça basit:  ''Çivi'' ele alınır, yüksekçe bir yere çıkılıp yere doğru -bırakılır- ya da yukarı yönde yükseğe doğru atılıp yere doğru düşüşe geçmesi beklenir.
 Düşüş sırasında yöneldiği yere doğru sapmadan ilerleyebilmesi için arkasına koymuş olduğum uçları 20 derecelik açıyla bükülmüş 4 kanat hızlı bir şekilde ''Çivi'' nin kendi ekseninde dönmesini sağlayarak merkez kaç gücü oluşturuyor ve yivli bir namludan çıkan mermiyi andırırcasına hedefinden şaşmadan yere doğru ilerliyor.
 Düşüş sonunda ise patlayıcı başlık yere değiyor ama başlığın hareketli sürgülerle bağlandığı pil ve gövde kısmı, patlayıcı başlıkla ana gövdenin arasında bulunan boşlukta sürgülerin doğrultusunda ilerlemeyi sürdürüyor.
İlerleme sonunda karşılıklı değecek biçimde konulmuş iki tel birbirine değip anahtarlanarak, pilden gelen enerjiyi, ateşlemede kullanılması amacıyla üzerinden geçiriyor. 
 Bu tasarımı kağıt üzerinden gerçeğe taşımak gerçekten güzel olacaktı ama ilgi alanım zaman içinde başka alanlara kaydığından tasarımı yapma konusunda isteksiz davrandım. Daha sonradan kendimi bunu yapmaya zorlayarak ortaya kaba taslak birşeyler çıkardım ama isteksiz yaptığım bu ''Çivi'', oldukça üstün körü bir şekilde yapılmıştı. Patlayıcı başlığı saran ince streç filmin uygunsuzluğu bir yana, hareketli sürgülerin saçma sapan tellerden oluşması, kestiğim kanatçıkların yeterice iyi aerodinamiğe sahip olmaması vb. bir sürü olumsuzluk sayılabilecek başlıca sorunlardı.
 Bu denemeyi yapmama engel olan bir şey de güvenlik sorunuydu. ''Çivi'', ne kadar basit bir tasarım olmuş olsa da, çok hassas bir şeydi. Patlayıcı başlığı yerleştirmeye çalıştığınız bir sırada yanlışlıkla birbirine değecek olan teller, çiviyi elinizdeyken patlatabilir  ve bir felakete neden olabilirdi.
 Her şeye karşın tasarımı bitirdim ve odamın penceresinden aşağı doğru bıraktım. En alt kattaki öğrencilerin apartmanımızdan taşınıp gitmiş olması, camlarının önüne düşüp patlayacak olan bu düzenek ve benim için iyi bir fırsattı.  Büyük bir heyecanla üstünkörü üretimden çıkmış olan çiviyi aşağı doğru bıraktım ve yalpalı düşüşünü izledim.  
 Yere düştü, sürgülü kısmından yamularak öylece yere yapıştı. Evet; patlamamıştı. Ama bu benim için pek te üzücü bir şey değil, beklendik bir sonuçtu. Teoride kusursuz çalışan bu tasarımın, üstünkörü ve isteksiz bir üretimden çıktığı için gerçek dünyada çalışmaması olağandı. Hemen aşağı inip başarısız denememden geriye kalan patlayıcı başlık, pil ve tel gibi yeniden kullanabileceğim şeyleri ayıklamak istedim ama bir sorun ortaya çıktı.
 Ya ben yanına yaklaştığımda bu düzenek birden patlarsa? Doğru ya, düzeneğin içi birbirine değmeye ayarlanmış tellerle doluydu. Ama yapılacak bir şey yoktu. Babamın evde boya yaparken kullandığı ve her tehklikeli deneyimde yanımda bulundurduğum şeylerden birisi olan plastik gözlükleri, ''ne olur ne olmaz'' diyerek başıma geçirdim ve cesaretimi toplayıp aşağı indim. Pencere boşluğuna vardığımda ise yerde harap olmuş şekilde yatan ''Çivi'' me korkar gözlerle baktım. Öyle çok ta zarar verecek olan bir şey değildi ama aniden kulaklarda beliren bir ''güm'' sesi bile insanı sinir edebilirdi. Yavaşça düzeneğin yanına yaklaşıp iyice incelemeye koyuldum kendisini. Tehlikeli bir durum varsa başka yöntemlerle çiviyi imha etme yoluna başvuracaktım artık. Tam olarak ne durumda olduğunu anımsayamıyorum ama gövdeden ve başlıktan tutup bir kerede onları birbirinden ayırmam, korkulacak bir şey olmadığının bir göstergesiydi...
--->Tam Boyut
Resim1: Tasarımın o yıllarda yapmış olduğum çizimi.

Resim2: En Eski Cep Telefonu Fotoğraflarımdan: ''Çivi'' üretim aşamasında... 

Anılarda Kalan Tasarımlarım...(Savaş Tankım)

  Lise yıllarımın başında yaptığım savaş tankı tasarımı...
 Bu tankı ana saldırı tankı olarak düşünmeyip, yarı saldırı-yarı taşıyıcı olarak düşünmüştüm. Önde dönen taret (topun olduğu kısım) onun arkasında ise dönen taretten ayrılmış olarak asker ya da başka görevlileri içine alan kalın zırhla korunmuş bir bölme vardı. Ayrıca tankın arkasına savaş topu ve benzeri araçlar da bağlanıp çekilebilecekti. Tankın top namlusunu kısa tutmuştum çünkü bu top daha çok savunma içindi. Ek silah olarak taretin üstünde bir makineli tüfek, onun arkasında ise daha ağır bir silah olan uçaksavar benzeri bir makineli vardı. Olası helikopter saldırılarına karşı düşünmüş olmalıyım. İçeride taşınan görevlilerden birisi ya da önceden hazır bulunan bir asker de bunu kullanmakla görevliydi. Tankın yan kısımlarında tanksavar füzelere karşı önlem olarak tel kafesler koymuştum. Günümüz tanklarında olduğu gibi tanksavar füze tel kafese değdiğinde patlayacak, tank yüzeyine dokunmadan dağılacaktı. 
Aşağıda o yıllarda yapmış olduğum tasarımın çizimi gözüküyor...

->Tam Boyut

Piramit Yapımı (Saklama Kutusu)

Resim1: Bir Mastaba. Bilinen Düzgün Yüzeyli Piramitlerden Önce Bu Türden Basamaklı Piramitler Yapılırdı. Daha Sonradan Basamakların Arası Kireç Taşlarıyla Doldurularak Pürüzsüz Piramit Yapımına Geçildi. Bu Yazıda Mastaba Benzeri Bir Piramit Yapılacak. Yaptığınız  bu Piramidin İçine Saklamak İstediğiniz Ufak Şeyleri Koyabilirsiniz, Çünkü Onun İçi Bir Daha Açılmamak Üzere Dikkat Çekmeden Kapalı Kalacak.
 Kartondan piramit yapımı, benim eski Mısır tarihine ilgi duyduğum zamanlarda ilgilendiğim kolay bir uğraşıydı. Aslında piramit yapmak istediğimde bu yapıtımın kendime göre büyük ve oldukça sağlam bir şeylerden yapılmış olmasını istemiştim. Doğal olarak bu iş için en uygun gereçler taş ve çamur olacaktı.
İri, geniş ve derince bir çukur açıp, içini elde ettiğim çamurla doldurdum ve kare şeklinde açtığım temeli, önceden hazırladığım çamur kalıplarından çıkardığım küp şeklindeki çamur tuğlalarla doldurmaya çalıştım. Ama ne yazık ki büyük bir piramit için dağ gibi yığılı bir çamur birikimi gerekiyordu ve bunu da elde etmek benim gibi bir bastıbacak için oldukça güçtü. Tüm bunların yanı sıra kıvamlı bir çamuru küp şekline sokmak ta ayrıca bir uğraşı alanıydı.
 Çamurdan piramit tasarımını bu zorluklarından ötürü rafa kaldırdıktan sonra işin aslına uygun olarak piramidi taştan yapmaya karar verdim Bu iş için de, evimizin önündeki park inşaatından kalma altıgen beton kaldırım taşlarını kullandım. Günümün yarısını bu işe verdikten sonra kendime sonunda irice ve düzgünce bir piramit yapmayı başarmıştım. İçinde odaları ve yapıyı tutan kolonları bile vardı.
Bu şekilde ama daha ufak çaplı pir piramidi de  evimizin hemen önündeki tepenin yamaçlarına yapmıştım. Ama bu piramit bir ''yer altı piramidi'' idi. Bu ilginç öyküyü de ileride bir başka yazımda anlatacağım.
Sağlam piramidimi mahalledeki çocukların hırçın ve haşin ayaklarının altında yıkılana kadar bir iki gün izledim evimizin balkonundan. Daha doyamamış olacağım ki yeni bir piramit yapma isteği oluşmuştu hemen içimde.  Ama bu kez ne gün boyu taş taşıyıp ellerimi parçalamaya, ne de dakikalar boyu çamur karıp yüzümü gözümü toz toprakla doldurmaya hiç niyetim yoktu.
 İstediğim şey elimde tutup masamın üzerine koyabileceğim ve gururla izleyebileceğim, ufak çaplı bir piramit yapmaktı. İlk anda ''Bunu yapmaya ne var, 4 tane üçgen karton kesip koni biçiminde yapıştırıver'' gibi bir düşünce  geçmişti aklımdan ama bu yöntem oldukça kolay, bir o kadar da eğlencesiz, anlamsızca ve gösterişsiz bir şey olurdu. Bir piramidin yapımında on binlerce taş kullanılıyorsa, bende piramidim için kare şeklinde üst üste dizebileceğim onlarca parça kullanabilirdim. Bunların her birini tek tek yerleştirirken geçen zaman ise benim zaman geçirmeme ve eğlenmeme yeter de artardı bile.
Piramitler Üzerine Ayrıntılı Bilgi (Tıkla)

YAPIMI

Araçlar:
*Makas
*Cetvel
*Kalem
Gereçler
*Kalınca Karton (Piramitlerde kesme taşlar kullanılır, bizde düzgün kesilmiş kare kartonlar kullanacağız)
*Uhu yada benzeri yapıştırıcı
KUSURSUZ PİRAMİT
Bir piramidin yapımı önce göze kolay gözükür.  Gelişigüzel kesilmiş kartonları sıra sıra dizerek bu işin yapılacağı yanılgısına düşmekte pek zaman almaz. Sonuçta bu şekilde düşünüldüğü zaman öyle ya da böyle mutlaka ''kusurlu'' bir piramit elde edilir. Yapı malzemeleri artar, eksilir, tabakalarda boşluklar oluşur, son sıralarda düzensiz yığılmalar olur, zirve sağa ya da sola yatık olur ve buna benzer bir çok sorunla karşılaşılır.
İşte bu türlü sorunlar beni epeyce yormuştu ama bir tasadüf sonucu ulaştığım bir yöntem beni farkında olmadan iyi ve ''kusursuz'' bir piramit yapma yoluna sokmuştu. Yıllar sonra çoktan unutmuş olduğum bu yöntemi bu gün (hiç sevmesemde) matematiğe döktüm ve kuralını tam olarak buldum.
BÜYÜLÜ ALANLAR
İlk önce alan çıkarımını anlatmam gerek çünkü kusursuz bir piramit yapımı için kaç parça kartonun kullanılması gerektiğine alan hesaplamasıyla başlayarak ulaştım.

Resim1a: Mısır Piramitlerinin Öndeki Küçük Olanlarına Bakılırsa Ana Yapının Aslında Basamaklı Olduğu Görülebilir.
Uyarı: Bu hesaplar bir kenarı 1 birim olan bir kare karton öngörülerek yapılmıştır. Birim olarak ister cm ister mm ya da başka bir ölçü kullanın değişen bir şey olmaz. Ayrıca taş(ya da karton) yerleştirme düzeni şöyledir:
Her taşın üzerine konulan yeni taş, altındaki taşın yarı genişliği kadar geride olacaktır. 
En Tepeden En Tabana
1.Sıra (Tepeden) 1 birim karelik 
2.Sıra 4 birim karelik,
3.Sıra 9 birim karelik, 
4.Sıra 16 birim karelik, 
5.Sıra  25 birim karelik, 
6.Sıra 36 birim karelik, 
7.Sıra  49  birim karelik, Yer kaplayacak.
 Ama oluşan tabanın ortası boş kalacak. Biz bu ksıım doluymuş gibi düşünüp alan hesabı yaptık.
Örnek vermek gerekirse 7 tabakalı bir piramit yapmak için tabaka olarak 7.sıradan başlayacaksınız ve bu tabaka tam olarak 49 birim karelik alan kaplayacak.
Karenin alan formülü =a²  olduğundan bu da demek oluyor ki 7. sıra olan taban alanınız bir kenarı 7 birim olan büyük bir kare olacak. (49 nın kökü=7) Bu kareyi de eşit boyutlarda kestiğiniz küçük kare kartonlardan oluşturacaksınız doğal olarak. 
BÜYÜLÜ SAYILAR (KOLAY YÖNTEM)
Alan çıkarımı anlaşılması zor geldiyse ben doğrudan her tabakada kaç karton kalıp kullanacağınızı yazayım. Bende alan hesabını sevmediğimden alan hesabınan sayı çıkarımını yaptım en sonunda.
En Tepeden En Tabana
1.Sıra Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 1 tane olmak üzere TOPLAM 1 Karton 
2.Sıra  Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 2 tane olmak üzere TOPLAM 4 Karton  
3.Sıra Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 3 tane olmak üzere TOPLAM  8 Karton
4.Sıra Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 4 tane olmak üzere TOPLAM  12 Karton
5.Sıra Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 5 tane olmak üzere TOPLAM 16 Karton 
6.Sıra  Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 6 tane olmak üzere TOPLAM 20 Karton
7.Sıra Bir kenarda bir birimlik kartonlardan 7 tane olmak üzere TOPLAM  24  Karton
Görebildiyseniz kenar başına düşen karton sayılarının karesini alarak Alan Hesabına ulaşılabilir.
7. Sıradan sonrasına nasıl ulaşabilir?
Bu karton dizme düzeninin en güzel yönü bitirdiğiniz her tabakada bir öncekinden bir eksik karton kullanarak yukarı doğru yükselmeniz. Bu da işinizi çok kolay kılıyor. Diyelim ki 8 Tabakalı bir piramit yapacaksınız, o zaman Bir kenarında 8 kare olan bir tabakadan başlayacaksınız. 8 kare X 4 köşe =32-4=28 Karton kulanacaksınız. 32 den 4  çıkardık çünkü 4 köşedeki kartonlar fazladan birer kez sayıldıkları içi 4 karton fazlaymış gibi bir sonuç çıkıyor.
Ben hesap kitap anlamam derseniz Toplam karton sayılarına bakın, 4 er 4 er artıyorlar. 8. tabakada 7. Tabakadaki toplam karton sayısı olan 24 e 4 karton daha ekleyin eder size 28 sonucu.  
ÖZETLE: Tabandan tepeye 24, 20, 16, 12, 8, 4, 1 karton kullanacaksınız.
BU YAZIDA 6 KATLI BİR PİRAMİT YAPILACAK.

Resim2: Düz Bir Zemin Bulunur, Üzerine İlk Parçalar Yerleştirilir. 6 Katlı Bir Piramit Yapılacağından Tabanın Bir Kenarı 6 Parçadan Oluşuyor.

Resim3: Tüm Kartonlar Yerleştirilip Yapıştırıldığında Taban Bu Şekilde Oluşmuş Olacak.

Resim4:İkinci Sıranın Çıkılması. Koyduğunuz Parçalardan Oluşan Büyük Karelerin Köşeleri Kendisinden Altta Ve Üstte Olan Tabakaların Köşeleriyle Aynı Çizgi Üzerine Denk Gelmeli.

Resim5: EN ÖNEMLİ KURAL: Bir Üst Tabakaya Koyduğunuz Her Parça, Altındaki Parçanın Yarı Uzunluğu Kadar Gerisinde Olmalıdır. 

Resim6: Sona Yaklaşılıyor. Piramidin Bitmesine Yakın Olduğu Zamanda Bu Delşkten İçeri Saklamak İstediğiniz Şeyi Atabilirsiniz. Sonraki Katları Çıkınca Tepe Kapanacak... Koyduğunuz Şey Eğer Piramidi Salladığınızda İçeride Ses Çıkaracak Birşeyse Piramidin İçini Pamuk Ya Da Benzeri Bir Şeyle Doldurmanızı Öneririm.

Resim7: Ve Son... Artık Elinizde İçinde Saklamaya Değer Bir Şeyi Koyduğunuz İlgin Bir Piramit Var.

Resim8: Yandan Görünüş... 

Resim9: Piramidin İçindeki Boş Alanlar.(Turkuaz renkte) İçeride Kolon Görünümlü İki Sütun Var. Ben Bunları İçeriden Piramide Destek Olması İçin Katları Çıkarken Yerleştiriyordum Ama Sizin Güçlü Bir Yapıştırıcınız varsa Bu Desteklere Gerek Yok sanırım... Bu Boş Alan Sizin Saklama Kutunuz Olacak.

BİRİSİ SİZE GELİP BU NE? DEDİĞİNDE SİZ DE ''HİÇ, CANIM SIKILDI PİRAMİT YAPTIM'' DİYECEKSİNİZ.  VE PİRAMİDİNİZİN İÇİNDE BİR ŞEYİN OLUP OLMADIĞINI KİMSE DÜŞÜNMEYECEK BİLE:)

İçine Saklayacak Hiç Bir Şeyim Olmasa Bile;                                                                                                         Kartondan yapmış olduğum bu piramidin yanı sıra, epeyce bir süre elime geçirdiğim küp benzeri her gereçten piramit yapmak artık bende bir alışkanlık olmuştu. Her sabah kahvaltısında masanın üzerindeki şeker kutusunun içindeki küp şekerlerden irili ufaklı bir sürü piramitler ve binalar yapmam da doğal olarak ev sakinlerinin çok ta hoşuna gitmiyordu. Sonuçta haklıydılar da,çünkü şekerlere çıplak ellerimle dokunup dakikalarca oynamam, üstüne masayı ve onun çevresini batırmış olmam temizlik açısından pek iyi bir şey değildi.  Lise yıllarımda da bir mermerciye gidip küp şeklinde yüzlerce ufak mermer taş kestirerek evde binalar ve piramitler yapmak istememe karşın da bir türlü bu isteğimi gerçekleştiremedim. Roma mimarisine olan ilgimin de beni sürekli köprülü ve kubbeli binalar yapmaya itmesine karşın üstelik. Tüm bunlara karşın eğlenceli vakit geçirmemi sağladığı için bu uğraşıyı oldukça severdim. 

ORTA ASYADAKİ TÜRK PİRAMİTLERİ 

Yıllarca herkeste olduğu gibi bana da ''Piramit'' dendiğinde aklıma ilk olarak Mısır gelirdi ama son yıllarda yaptığım araştırmalar sırasında Türklerinde bir zamanlar piramit yaptığını, hatta bu piramitlerin Mısırlılardan çok önce ve çok daha büyük  bir şekilde yapıldığını öğrendim. İlk olarakta İkinci Dünya Savaşında Görev Alan bir Amerikalı pilot farkına varmış bunların. ''Beyaz Piramitler''  olarak bilinen bu yapıtların içinde ön Türklerden kalma mumyalar bile var ama ne yazık ki Çin bu bölgeye giriş çıkışlarda sorun çıkardığı için yeterli araştırma yapılamıyor.

Resim10:Bir Türk Piramidi. Bu Alan Son Yıllarda Çinli Çiftçilerin İstilasına Uğramış Ve Uygur Türklerinin Azınlık Durumuna Düştüğü Bir Yer. Piramitlere Sonradan Ağaçlandırma Yapılmış.

Resim11:Bir Türk Piramidi Daha. Beyaz Piramitler Google Earth Aracılığıyla Uzaydan Da Görülebiliyor.

Gemi Maketi Yapımı (Minyatür Yelkenli)

-Kendi Çocukluk Tasarımımdır-

 Gemi yapmak, özellikle kağıttan yapılacaksa mutlaka her çocuğun bir zaman uğraştığı eğlenceli bir oyundur. Arkadaşların ya da büyüklerin yardımı ile çeşitli şekillerde katlanmış kağıtlarla yapılan gemicikler kuşkusuz en sevimli oyuncaklar olarak tüm insanların aklında güzel duygular uyandırır. Yağmur birikintileri, küçük derecikler, havuz başları (su ne kadar kirli olursa olsun) en başta gelen gemicilik oyunu alanlarıdır.

 Benim de her çocuk gibi bu türlü eğlencelere (özellikle sulu olanlarına) aşırı bir ilgim vardı o zamanlar. 90 ların ortalarında yaşanan Tuzla gemi tersanesindeki facia, ondan sonra vizyona giren Titanik filmi ve ardından ekranlarda verilen bol korsanlı, bol gemili ve savaşlı filmler de benim bu ‘’gemicilik’’ alanına daha çok eğilmeme ve türlü türlü yüzen araçlar (denizaltı maketleri, motorlu tekne, batmayan alüminyum gövdeli gemiler) yapmaya itmişti. Tuzla faciası beni çok etkilemiş olacak ki epeyce zaman kağıt gemileri yakıp yakıp suya atmıştım yanarak yüzmeleri için. Onları yanarken ve dağılırken izlemek işin en zevkli yanıydı.

 Her şey bir yana yelkenli gemilerin akılda uyandırdığı duygusal esintiler beni büsbütün kendine çekmiş ve benim de artık bir yelkenli gemi filosu kurmam gerektirdiğini anımsatmıştı bana. Kağıt gemilerden ise hiç söz etmiyorum ve etmeyeceğim, çünkü onlar suyu görünce dağılıp giden gösterişsiz ve basit ‘’bebek’’ oyuncaklarıydı. Benim gemilerimin yelkenleri olmalıydı,  batmamalıydılar en önemlisi gösterişli olmaları gerekliydi.

 Kağıt gemilerimden aşağıda verdiğim gemi yapımı türüne gelinceye kadar o kadar çok gemi yüzdürme denemelerinde bulunmuştum ki, 7. sınıfta bu denemelerimi yapılma zamanlarına göre sıralayıp resimlerini çizmiş ve bir ajanda üstüne ‘’Gemilerimin Evrimi’’ adı altında kayda geçirmiştim. İçinde çizdiğim yüzlerce resmi ve yazdığım birçok yazıyı barındıran o defterimi keşke bulabilsem. Yok olup gitti geçmişe…

 

Resim1: ''Kliper'' denilen yelkenli gemilerin en hızlı türlerinden birisi.

-UĞRAŞININ YAPIMI-

Araçlar:

*Kalem

*Makas 

Gereçler:

*Alüminyum Folyo (Mutfak Folyosu) 

*Kağıt

*Kürdan

*Makas

*Bant

*İp

 

Resim2: Araç Gereçler.

   

Resim3: Ana Gövdeyi Oluşturan Tek Parça Alüminyum Folyo.

 Öncelikle alüminyum folyomuzdan makas yardımı ile düzgün bir dikdörtgen parça kesiyoruz. Burada önem vermeniz gereken nokta alüminyum folyonun sağlam olmasıdır. Üzerinde yırtık veya ufacık bile olsa delik bulunduran folyo ile su almayan bir gemi yapamazsınız...

  

Resim4: Alüminyum Folyoya Bantla Bağlanan Yelken Direkleri. 

 Düzgünce kestiğimiz levhamızı masanın üzerine bırakıyoruz ve iki kürdanımızı da uygun aralıklarla resimde görüldüğü gibi levhamıza bantlıyoruz. Aralıkların ne kadar olacağı sizin yelkenlerinizin ne kadar yer kalayacağına bağlı. Kürdanları düzgünce bantlamazsanız yamulurlar, eğilip bükülürler ve daha da önemlisi yelkenlerinizi taşıyamazlar.  

 

Resim5: Alüminyum Folyonun Ön Kenarlarının Birleştirilmesiyle Geminin Önü Ortaya Çıkıyor. Folyonun Öndeki Birbirine Bakan İki Yüzünün Birleştiği Burun Tarafı Kalınca Gözüküyor, Çünkü O Kısım  Su Almaması İçin Bir Kaç Kere Kendi üzerine Katlanmış.

 Şimdi işin en can alıcı yerlerinden birine geldik: Geminin ön burnunun oluşturulması. Geminin ön direğinin önüne bir parmağınızla sertçe bastırın ve diğer iki parmağınızla aynı anda alüminyum folyonun köşelerini yukarı kaldırıp birleştirin. Bu durumda sivri bir burunun ilk görütüsünü yakalamış olacaksınız ama daha bitmedi. Bu birleşen burnu küçük küçük geriye doğru katlayarak birbirine geçmesini sağlayın. Sonuçta yukarıdaki (resim5) gibi bir görünüm alacak geminizin önü. Bu küçük kıvırmaları iyi yapmazsanız gemiye önden su girer. İyi yaparsanız ne olursa olsun geminiz su almaz. 

 

Resim6: Geminin Yan Kenarları Ufak Bir Hareketle Oluşturuluyor.  

 Ön tarafın kıvrılmasından dolayı geminin arkasında açılarak yavaşça genişleyen bir şekil oluşmuştu. Şimdi geminin ortasına iki işaret parmağımızı  bastırıyoruz ve iki başparmağımızlada , yan kenarları yukarı doğru güzelce kıvırıp düzgün bir yan duvar oluşturuyoruz. Ve bundan sonra gemimiz bir kanal gibi düzgünleşiyor.  

Resim7: Arka Köşelerin Kendi Kenarlarıyla Bitiştirilmesi.

 Şimdi de yine işaret parmağımızla arka direğin arka köşesine doğru bastırıp diğer elimizin baş ve işaret parmaklarıyla folyonun bir arka köşesini iki parmağımızla sıkıştırıp yukarı kaldırıyoruz ve resimdeki gibi kulakçık oluşturuyoruz. Aynı yöntemi diğer arka köşe için de uyguluyoruz. 

  

Resim8: Bitiştirilen Kenarların Kulakçıkları Katlandığında Gemi Ana Şeklini Almış Oluyor.   

 Kulakçıklar oluşturuldular ama göze batacak derecede çıkıntılık oluşturdular. Kulakçıkları işaret parmağımızla arkadan destekleyerek bir birlerine bakacak şekilde gemiye doğru katlayıp kıvırarak birleştirelim ki geminin arkası düzgünleşsin.

 Resim9: Hazırlanmış Yelkenler Gemiye Takılmayı Bekliyorlar.  

 Uygun büyüklükte kestiğimiz dikdörgten şeklindeki iki kağıt parçasını üst resimde (rsim9) görüldüğü gibi yuvarlak işaretler koyuyoruz ve o kısımlarından kalem ucuyla hafifçe delik açıyoruz. Bu deliklere yelken direkleri (yani kürdanlarımız) girecek. 

Resim10: İlk Yelkenin Takılması.                                                                                 

 Ön yüzüne resim çizdiğimiz yelkenin arkasını çevirip önceden deldiğimiz alt delikten kürdana geçiriyoruz.

 

Resim 11: İlk Yelken Tamam.  

 Daha sonra kağıdın boşta kalan ucun yukarı kıvırıp bu kez üstteki deliğe kürdanı kağıdın alt kısmından olacak şekilde geçiriyoruz ve ilk yelkenimiz tamam! İkinci yelkene de aynı işlemleri uyguluyoruz.

 Resim 12: Geminin Alt Yüzünün Düzeltilmesi. 

 Bu kısım çok önemli! Bütün bu işlemleri bitirdikten sonra geminin yamulan bükülen yerlerini yavaş parmak hareketleriyle düzeltin. En önemlisi ise geminin suya değecek olan alt yüzeyi. Alt yüzeyi tam düzgün ya da içe doğru çukurluk şeklinde olmalı. Bunu yelken direklerinden tutup yine parmaklarınızla aşağıdan hafifçe bastırarak çökertme şeklinde yapabilirsiniz. Eğer alt yüzey dışarı doğru (suya doğru) şişik şekilde olursa çok fazla denge sorunu yaşarsınız.  

 Resim13: Ön Direk. 

Şimdi ön direği yapacağız. Bir kürdanı alın ve altına yapışkan tarafları birbirine bakacak şekilde iki bant yapıştırın bantların yarı kısımları kürdana yapışık olacak ama diğer yarıları açıkta kalacak. Bu şekilde bantlar bir kıskaç gibi kolları açık şekilde duracak ki, buraların arasına geminin burnunu sıkıştırıp yapıştıralım. (Resim13) 

Resim14: Ön Direk Geminin Birleştirilmiş Ön Kısmına Kıskaç Şeklinde Bantla Tutturulacak. 

Resim 15: Gemi Bitti Sayılır...  

Bantın kıskaç şeklindeki kısımlarının arasaına gemi burnunu sokup sıkıştırdık ve yapıştırdık.

 

Resim16: Yelkenler Fora! Gemimiz İçi Su Dolu Leğende Sorusuz Bir Şekilde Yüzmeye Başlıyor.

Gemimiz Bitti! Gemi direklerinin üzerine bir ip keserek herhangi bir şekilde yapıştırırsanız geminiz daha güzel görünür. Bir daha ki yazımda bu gemiye ne türlü eklemeler yapılabileceğini, onunla nasıl oyunlar oyananabileceğini ayrıntısıyla yazacağım.  (Yıllar sonra ilk kez bu blog için yaptığım bu gemi bana en güzel anılarımı anımsattı...Güzel oldu ama:)

 

Resim17: Bir Osmanlı Savaş Gemisi (Kalyon)